DEADLINE

Deadline is het springlevende bewijs dat je muziek niet alleen moet horen maar ook moet zien! De enthousiaste vijfmansformatie zet een wervelende show van licht, geluid en interactie neer.
Het publiek is tegenwoordig zeer kritisch en niet meer voor de gek te houden. Men wil kwaliteit en terecht. Daarom moet je als moderne band van alle markten thuis zijn en dus hits van Robbie Williams, U2 en Anouk komen voorbij, maar ook van Nick & Simon, Marco Borsato en Beastie Boys, om maar eens een paar toppers te noemen.

Met dit concept spelen ze al vele jaren met groot succes op allerlei verschillende gelegenheden (feesttenten, bedrijfsfeesten, superdancings, muziekfestivals, dorpshuizen, themafeesen, après ski, etc.). Veelvuldig stond Deadline in een voorprogramma van bands als Bløf, Golden Earring, De Dijk, The Scene, Di-rect, De Kast en Van Dik Hout. Met andere woorden, Deadline moet je zien!

---

De Band

Michel Niemarkt     gitaar / zang

Aan de eerste kennismaking van Michel met muziek maken zit een mooi verhaal. Peter, Dytmer en Jeroen oefenden met een bandje. Michel wilde wel eens kijken hoe zoiets allemaal ging en kwam en middagje langs. Hij raakte helemaal enthousiast en wilde ook graag in de band, maar ten eerste was de bezetting al compleet en ten tweede kon hij nog niet een gitaar van een roeispaan onderscheiden. Blijkbaar zagen de eerste drie jongens in Michel een getalenteerde gitarist in spe en hadden het volste vertrouwen in hem, want ze kapten met de ene band en haalden hem erbij om een nieuwe band te formeren. Prachtig mooi natuurlijk, maar Michel kon nog steeds niet een fatsoenlijk akkoord aanslaan. Hij kocht een tweede hands gitaar en ging op les bij een blinde muziekleraar. Ook tijdens de repetities leerde hij veel en thuis zat hij uren te spelen. Hij sliep, at en ging zelfs onder de douche met zijn gitaar.

Een optreden beleeft hij op zijn eigen manier. Al zou de hele tent vol staan met blote meiden, hij zou het niet eens in de gaten hebben. Als Michel een gitaarsolootje mag doen, moet je er een wekker bijzetten anders gaat hij uren door.


Peter Fiselier   Bas / Zang 

Door de week gaat hij als 'Peter Post' door het leven en bezorgt hij in
weer en wind, huis aan huis brieven en pakketjes. Maar voor een
optreden van Deadline transformeert hij naar 'Pete Fis the Funky Groove Brother' van het gezelschap.
Het liefst 'slapt' hij de hele avond vijftien minutendurende versies van 'Brickhouse' op zijn basgitaar. Ook zingend kan hij goed uit de voeten. 'Soulbrother Lenny Kravitz' is zijn grote idool.

Op het voetbalveld swingt hij op de rechtsbuitenpositie als Tscheu-la Ling in zijn beste jaren en 'de schaar' is zijn lievelingstruc. Het woord 'solo' krijgt hier een hele andere dimensie. Elke zaterdagmiddag weet hij nog wat tijd vrij te maken voor zijn radioprogramma op Radio Bolsward. Hier stapt hij in de huid van DJ Pete. Een vertegenwoordiger van muzieknaslagwerken zal weinig aan Peter verdienen. Hij heeft onder zijn schedel een muziekencyclopedie zitten waar menig bibliotheek jaloers op zou zijn.

Peter is een echte muziekliefhebber en op het podium een ware entertainer. Hij zuigt de atmosfeer op die hem voedt en tot voldoening leidt. 's Nachts ligt hij vaak uitgeteld achter in de auto op weg naar huis en dromend van de volgende 'gig' met Deadline.

Dytmer Hettinga  Zang / Gitaar / Toetsen

Net als de rest van de bandleden is Dytmer geboren en getogen in Bolsward. In verband met studie en werk verhuisde hij in 1992 naar Utrecht. Het Friese Heitelân blijft echter trekken en daarom verhuist hij in mei 2007 weer terug naar zijn geboorteplaats Bolsward.

Al vanaf de lagere school zingt hij alles wat hem ook maar enigszins aanspreekt. Zijn gitaar en speelgoedsaxofoon dienen daarbij als begeleidingsinstrumenten. Aangezien samen muziek maken veel leuker is dan alleen, speelde hij al snel in allerlei samenstellingen. Opvallend detail daarbij is dat de allereerste band bestond uit 2 personen. Het andere bandlid was Jeroen Bosma. In die samenstelling werd overigens alleen geoefend, ergens hoog op zolder zodat niemand het kon horen.

Tijdens een optreden zul je merken dat Dytmer het podium niet alleen gebruikt om muziek te maken en te zingen. Wanneer de ruimte het toelaat wordt het podium tevens gebruikt voor: paalklimmen, boxklauteren, handwandelen, podiumduiken, etcetera...

Voor de zanger en sfeermaker van Deadline zijn band en publiek één geheel. Tijdens een optreden kan de een niet zonder de ander. Dat gevoel probeert hij tijdens een optreden uit te stralen en is tevens de reden waarom Dytmer feitelijk een hekel heeft aan dranghekken en hoge podia, hoewel hij het praktisch nut ervan best begrijpt. Het liefst neemt Dytmer de hele zaal mee naar buiten om ergens rond een kampvuur gezellig met z'n allen muziek te maken.

Wout Mulder Zang / Toetsen / Percussie

De muzikanten van Deadline vormden vreemd genoeg met al hun verschillende voorkeuren en denkwijzen gevoed door kameraadschap en liefde voor de muziek een hechte eenheid. Maar tussen al hun muzikale leemtes was er nog plaats voor aanvulling.

In 1997 completeerde Wout de band. Hij was ook de enige persoon op de wereld die dit, uitgaande van de Deadlinefilosofie, zou kunnen. Wout was al een vriend van het eerste uur, maar zat tot dan toe nog bij een andere Bolswarder band.

Ook Wout is, al zal hij dat nooit zelf zo zeggen, een muziekmens. In het verleden legde hij de basis zijn huidige muzikale kennis. Als radio- of studiotechnicus werkte hij voor verschillende bazen. Tegenwoordig is hij free-lancer als audio-videotechneut en als hij 's avonds thuiskomt prutst hij in zijn eigen studiootje met samples en zanglijntjes. Zijn grote geheime droom is om ooit als muziekproducent zijn slag te slaan; de John Ewbank van deze nieuwe eeuw.

Niet alleen achter de knoppen en schuifjes voelt hij zich thuis, ook op het podium is het een alleskunner. Toetsen, percussie, basgitaar, drums, publiek, hij bespeelt ze allemaal.

Jeroen Bosma  Zang / Drums

Iedereen weet dat baby's in de regel door de ooievaar gebracht worden. Dit was niet het geval bij de drummer van Deadline. Hij werd gevonden tussen de boerenkolen en vanaf dat moment werd het trommelen hem met de paplepel ingegoten. 'Drie drumstokjes hoog' zat hij naast z'n vader die bij een jongerenkoor drumde en als de mensen de kerk verlieten, mocht Jeroentje het laatste nummer drummen. Pa moest hem dan wel op een tafel hijsen anders waren de trommels en bekkens te hoog. Een nadeel was dan wel weer dat de bungelende voetjes niet meer bij de pedalen konden. Jaren later had hij dit probleem niet meer en stond niets een glansrijke carrière als slagwerker hem in de weg.

Als hij niet als 'Beastie Boy' op het podium 'het beest' uithangt dan zorgt hij als meester Jeroen op de basisschool voor een gezonde leeromgeving voor kinderen vanaf groep 6. 'Meester is gestoord', hoort hij wel eens van zijn leerlingen als ze hem op het podium gezien hebben. Maar ze zijn wel apetrots op hun leerkracht.

Alhoewel muziek maken zijn werk is, is het natuurlijk ook zijn grootste hobby. Soms is er nog wel wat tijd over en dan gaat hij graag naar voetbalwedstrijden. En er gaat geen dag voorbij of hij geniet wel even van een goede sigaar. Meestal een Elegant tuitsumatra van Agio, maar zo nu en dan mag hij graag bij een speciale gelegenheid even snoepen van een Cohiba of Monte Cristo. Sinds mei '98 heeft hij samen met de andere 'Do or Die Brothers' van Deadline de ultieme kick van het snowboarden ontdekt.

Het mooie van in een band spelen, vindt Jeroen dat je altijd weer op plekken komt die je anders nooit 'van je lang zal je leven' zou zien. Ieder optreden is weer anders. Hoe reageert het publiek op jou en hoe reageer jij op het publiek? Elke avond heeft weer zijn eigen uitdaging. En na een optreden natuurlijk midden in de nacht even bij een pompstation een bekertje chocolademelk en een Calippo sinas halen. Dat is de 'Charme' van toeren met Deadline. Maar het zit de drummer niet altijd mee... Soms hebben ze geen Calippo's.

 

PRIJZEN ZIE LINKS BOVEN